مینی نقدی بر تئوری انتخاب بد و بدتر تحریم کنندگان انتخابات

دوستان تحریم کننده طی روزهای نزدیک به انتخابات دلیل تحریم خود را بیهودگی انتخاب بین" بد و بدتر" و راهی شدن ناخودآگاه به سمت" وضعیت بدتر" می دانند . اما بیایید نگاهی کوتاه به انتخابات پیشین بیاندازیم ببینیم شرایط چگونه بوده است . پس از برکناری بنی صدر تا خرداد هفتاد و شش اصولا جامعه ی بسته اجازه ی خودنمایی به جریانهای مخالف روند حکومت را نمی داد . در سال 1376 مردم بین انتخاب ناطق نوری و خاتمی قرار گرفتند . نتیجه خاتمی بود . فرض کنیم این انتخاب بین بد و بدتر باشد و بر طبق فرضیه ی تحریمی های عزیز باید مرتبا به سمت شرایط بدتر حرکت کنیم و حکومت ما را ناگزیر به انتخابی بدتر در آینده کند . سال 80 باز خاتمی به راحتی و با پشتوانه ای دوباره برای ادامه ی روند دموکراسی خواهی انتخاب شد . پس تا به حال هنوز حکومت ما را به سمت انتخابی بدتر رهنمون نکرده . می رسیم به انتخابات 84 . اینجا معین و اصلاح طلبان تندرو هستند که یکی از گزینه ها هستند . آیا آنها گزینه هایی بدتر بودند ؟ . مطمئنا خیر . آنها گزینه هایی بودند که گامی بسیار جلو برای اصلاح طلبان بودند . پس تاریخجه نشان می دهد آنچنان که گفته می شود , تئوری انتخاب بین" بد و بدتر" و حرکت به "سمت وضعیتی خرابتر" صادق نیست . اگر الان باز بین بد و بدتر هستیم به دلیل از دست دادن 4 سال پیش است و مقصر ما هستیم . ما خود را به ست وضعیت بدتر کشاندیم و گامی بسیار بلند به عقب برداشتیم . وگرنه حکومت در 4 سال پیش می توانست بزرگترین عقب نشینی خود را در برابر خواسته های مردم داشته باشد .