دایره ی خودی ها را به پهنای همه ی ایرانیان بکشیم

فریدریش نیچه می گوید : "برای ایجاد تحول با نابود کردن تعصب ها شروع کن ." به عنوان کسی که رای داد و تحریم نکرد می نویسم . جنبشی در ایران از پس 30 سال انباشتگی نفرت از حکومتی به وجود آمده که تاریخ بی رحمی بی نظیر آن را برای همیشه ثبت خواهد کرد . جنبشی که موج آن توده وار به راه افتاده و دیگر توان مقاومت در برابر آن نیست . حال در سطح و رویه ی این سیلاب بزرگ باز هیهاهو برپاست . کسی می گوید این جنبش مال من است بروید بیرون و دیگری می گوید اگر من که زندگیم را این رژیم به باد داده در این جنبش محق نیستم پس جنبش از آن چه کسی است .
جنبش یا بهتر بگوییم این "سیلاب جنبش" راه خود را باز یافته . بگذارید کنار این تعصباتی را که ریشه در آداب 1000 ساله مسلمانی ما دارد . تعصب به عقیده . تعصب به هرچه باب میل ماست . جنبشی که با چند مقاله به لرزه بیفتد بگذار ویران شود . از چه می ترسیم . از مجاهدین خلق ؟ از سلطنت طلبان از چه کسی ؟ اینها که همه به سن کهن سالی رسیده اند . اینها دشمن هستند؟
هرکسی در پی آزادی و دموکراسی است در این جنبش است چه خود بخواهد و چه نخواهد . چه رای داده باشد و چه تحریمی باشد و این به معنای نقد نکردن جنبش نیست . این به معنای پیروی بی چون و چرای رهبران جنبش نیست .
نسل ما بتهای خود را شکسته است .
دوستان هر کسی از ظن خود یار این جنبش شده . برای این به این جنبش نپیوسته تا یک عقیده ی خاص را به قدرت برساند . برای این همراه جنبش است تا هر کدام از ما , روزی آزادنه حرف خود را بزند . فریاد خود را بزند . بتواند همه چیز را نقد کند و کسی شکنجه اش نکند .
این جنبش ایدئولوژیک نیست . پس خودی و غیر خودی ندارد . نه آن روزی که رای دادیم در پی تثبیت نظام بودیم و نه الان .
دایره ی خودی ها را به شعاع همه ی ایرانیان بکشید از سکولار و مذهبی , مشروطه خواه و جمهوری خواه .
کمرمان زیربار این تعصبات هزار ساله خم شده است . بار این تعصبات را از دوش خود برداریم . همه هستیم با هم . و هدفمان آزادی است . یکدیگر را از خود نرجانیم . ما در برابر رژیمی جنایتکار سلاحی نداریم . فقط یکدیگر را داریم . به زبان ساده تر ... حال یکدیگر را نگیریم .